Search
Close this search box.

Anatolische kat

Inhoudsopgave

De Anatolische kat of Turkse korthaar is een kortharig kattenras, waarvan de standaard (behalve de vachtlengte en tekening) gelijk is aan die van de Turkse Van. Het is toegestaan de Anatolische kat te kruisen met de Turkse Van kat. De nakomelingen uit een dergelijke combinatie zullen de toevoeging ‘variant’ krijgen.
Zoals ook bij de Turkse Van en Turkse Angora is het leefgebied van de Anatolische kat niet beperkt tot een bepaald gebied. Men kan deze kat tegenwoordig dan ook in andere gebieden in Turkije vinden.
In de dierentuin van Ankara bijvoorbeeld houdt men een wit paartje van dit ras.

De witte kat is in Turkije nog altijd iets bijzonders. Ze komt echter, zoals de Turkse Angora en de Turkse Van, in alle natuurlijke kleuren, met en zonder Van-aftekening, voor. De oogkleuren zijn blauw, geel tot donker barnsteen, groen of odd/eyed.
De Turkse mensen zeggen wel: “de ogen moeten zo groen als het meer en zo blauw als de hemel zijn”.

Anatolische kat portret
© cattery Yeni Raki

Op 6 augustus 2000 is de Anatolische kat door de Duitse WCF als ras erkend. De eerste stap in de goede richting want voor het welzijn van deze kat is het belangrijk dat het ras erkend wordt.
Namelijk, in Turkije zijn de enkele, in dit land levende kattensoorten niet het belangrijkste in het leven van de mensen. Het ras is dan ook niet meer in grote getalen aanwezig. Dit komt ook doordat veel exemplaren – ondanks een exportverbod voor de witte, odd/eyed exemplaren – door reizigers worden meegenomen, geëxporteerd. Het is van belang dat dit oude ras in stand wordt gehouden. Gelukkig bestaan er in Turkije enkele particuliere fokkers en heeft men bij de veterinaire faculteit van de Universiteit in Van een fokprogramma voor dit ras. Hier vindt tevens wetenschappelijk onderzoek plaats.

De directie van de dierentuin in Ankara en vele oude, op het land levende mensen kennen de ‘Anadolu Kedisi’ zeer goed. Men waardeert ze ook zeer omdat ze heel goede jagers zijn en de huizen vrij houden van muizen en ratten.
Hun temperament en sprongkracht zijn opvallend. Het is een aanhankelijke kat met een uiterst lief karakter, vooropgesteld dat de mens hun karakter tolereert.
Het water heeft op hen een nog grotere aantrekkingskracht dan zoals men dat van de Turkse Van kent. De kittens, die in het gezelschap van mensen opgroeien zijn zeer aanhankelijk en zacht van karakter. Daarentegen kunnen oudere, uit Turkije meegenomen Anatolische katten zeer moeilijk wennen.

Recente verhalen

Delen: